Εργοθεραπεία

Η ΕΡΓΟΘΕΡΑΠΕΙΑ είναι η επιστήμη που στοχεύει στην ενίσχυση των ανθρώπων, ώστε να διεκπεραιώνουν τις σημαντικές για αυτούς καθημερινές δεξιότητες, ανεξάρτητα από την δυσκολία, πάθηση, διαταραχή ή αναπηρία που αντιμετωπίζουν.

Πιο συγκεκριμένα, η Παιδιατρική Εργοθεραπεία είναι μία ειδικότητα που αφορά στην πρόληψη, στην αξιολόγηση με τη χρήση επιστημονικών μεθόδων και προσεγγίσεων, στην παρέμβαση και αντιμετώπιση των δυσκολιών εμπλέκοντας τη θεραπευτική χρήση των σκόπιμων δραστηριοτήτων και του παιχνιδιού.

Στην εργοθεραπεία μετά την αξιολόγηση, προσδιορίζονται οι θεραπευτικοί στόχοι, σύμφωνα με τη φυσιολογική ανάπτυξη, ώστε να αξιοποιηθούν οι ικανότητες του παιδιού ή του εφήβου και να υπάρξει βελτίωση των δεξιοτήτων του σε τομείς όπως:

• η αδρή κινητικότητα (π.χ. βάδιση, ισορροπία, τρέξιμο, συντονισμός άκρων κτλ.),
• η λεπτή κινητικότητα (π.χ. λαβή μολυβιού, χειρισμός μικρών αντικειμένων, σχεδιασμός κίνησης δαχτύλων κτλ.),
• η αυτοεξυπηρέτηση (σίτιση, προσωπική υγιεινή, ένδυση, απόδυση),
• ο γνωστικός τομέας (π.χ. συγκέντρωση προσοχής, μνήμη, οργάνωση, χωροχρονικός προσανατολισμός),
• η αισθητηριακή ολοκλήρωση (χωρίς αισθητηριακή υπερχείλιση ή αναζήτηση λόγω υπερβολικής ή ανεπαρκούς αντίληψης αισθητηριακών ερεθισμάτων- ακουστικό, αιθουσαίο, οπτικό, ιδεοδεκτικό σύστημα)
• κοινωνικές δεξιότητες (π.χ. βλεμματική επαφή, ακολουθία κανόνων).
  Απώτερος σκοπός της εργοθεραπείας είναι η καλύτερη απόδοση του ατόμου σε επίπεδο λειτουργικότητας και αλληλεπίδρασης στο σπίτι, στο σχολείο και γενικότερα στην καθημερινότητά του.

ΣΤΟΧΟΙ ΕΡΓΟΘΕΡΑΠΕΙΑΣ
Συμβολή στην αναγνώριση και εντοπισμό των αδυναμιών (π.χ. δεξιότητες οι οποίες δεν έχουν αναπτυχθεί ή δε συμβαδίζουν με την ηλικία του παιδιού) προτού γίνουν πρόβλημα και δυσκολέψουν το παιδί στην καθημερινότητά του.
Βοηθητική δράση για να αρχίσει το παιδί το σχολείο με όσο το δυνατόν λιγότερες δυσκολίες.

Προσφορά στοχευμένων δραστηριοτήτων για την ανάπτυξη της κινητικότητας (αδρή και λεπτή), την ενδυνάμωση των μυών, τον προσανατολισμό στο χώρο και στον χρόνο, την ανάπτυξη του παιχνιδιού κ.α.

• Παιχνίδι για την κατάκτηση βασικών εννοιών (π.χ. χωρικές ή χρονικές έννοιες, χρώματα, σχήματα) και δεξιοτήτων (γνωστικές, αυτοεξυπηρέτησης, αδρής και λεπτής κίνησης κ.α.).
• Ρύθμιση της αντίληψης των αισθητηριακών περιβαλλοντικών ερεθισμάτων
  Αυτορύθμιση.
• Αύξηση αυτοπεποίθησης και ξεπέρασμα φοβιών μέσα από την εκτέλεση δραστηριοτήτων.
• Ενίσχυση της τυπικής ανάπτυξη.
• Ανάπτυξη κοινωνικών δεξιοτήτων.

ΠΟΤΕ ΕΝΑ ΠΑΙΔΙ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΕΡΓΟΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΗ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ
Θα ήταν καλό να ζητήσετε βοήθεια, αν το παιδί σας παρουσιάζει κάτι από τα παρακάτω, πάντα φυσικά σε σχέση με τα αναπτυξιακά ορόσημα όπου αντιστοιχεί ηλικιακά το παιδί.

• Δεν υπολογίζει καλά τη θέση του σώματός του, πέφτει εύκολα κάτω, ή σκοντάφτει ή είναι αδέξιο γενικά.
• Δυσκολεύεται σε ασκήσεις ισορροπίας, πηδήματα.
• Δυσκολεύεται σε παιχνίδια με την μπάλα.
• Του πέφτουν εύκολα πράγματα κάτω(π.χ. γόμα, μολύβι).
• Αποφεύγει τον εξοπλισμό της παιδικής χαράς και δεν του αρέσει να κάνει κούνια και να τον στριφογυρνάνε.
• Δυσκολεύεται στη χρήση ψαλιδιού και στο να κάνει παζλ και κατασκευές με επιδεξιότητα, αντίστοιχη της ηλικίας του.
• Έχει δυσκολίες στη γραφή (δε γράφει καλά γράμματα- άσχημος γραφικός χαρακτήρας ή δεν αφήνει διάστημα μεταξύ των γραμμάτων και λέξεων)/ έχει «ανώριμο» σχέδιο-ζωγραφική, σε σχέση με τους συμμαθητές του.
• Έχει δυσκολίες στον χειρισμό μικρών πραγμάτων.
  Δυσκολεύεται στον τομέα της αυτοεξυπηρέτησης (σίτιση, προσωπική υγιεινή, ένδυση, απόδυση)
• Έχει δυσκολίες στην οργάνωση του στο χρόνο και στις έννοιες του χρόνου.
• Δυσκολεύεται να συγκεντρωθεί.
• Αντιστρέφει γράμματα και αριθμούς.
• Είναι πολύ παθητικό, ήσυχο, υποτονικό και αποτραβηγμένο.
• Δείχνει να ξεχνάει πράγματα που έχει μάθει.
• Δυσκολεύεται να θυμηθεί και να ακολουθήσει οδηγίες.
• Είναι παρορμητικός.
• Έχει επιθετική συμπεριφορά.
• Δυσκολεύεται να ελέγξει την υπερδραστηριότητα ή υπερικινητικότητά του.

ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΑ ΜΕΣΑ ΠΟΥ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΕΙ Ο ΘΕΡΑΠΕΥΤΗΣ
Το παιχνίδι είναι ένα βασικό μέσο που χρησιμποιείται από την ειδικότητα της εργοθεραπείας τόσο για την αξιολόγηση όσο και για την παρέμβαση. Μέσα από το παιχνίδι, ο θεραπευτής βοηθάει το παιδί να αναπτύξει δεξιότητες όπως η λεπτή και αδρή κινητικότητα, οι γνωστικές, αντιληπτικές δεξιότητες κ.α. προκειμένου να το να είναι λειτουργικό και ανεξάρτητο σε καθημερινές δραστηριότητες της ζωής του.

Ο εργοθεραπευτής χρησιμοποιεί παιχνίδια κάθε τύπου, όπως κινητικά, κατασκευαστικά, λεπτών χειρισμών, συμβολικό παιχνίδι, παιχνίδια με κανόνες κ.α. Τα παιχνίδια βέβαια επιλέγονται κάθε φορά από τον εργοθεραπευτή, ώστε να ανταποκρίνονται κατάλληλα στους θεραπευτικούς στόχους που έχει θέσει.